نامه نگاری در سرپل ذهاب

خدمات تایپ ، عریضه نویسی، نامه نگاری در سرپل ذهاب

نامه نگاری در سرپل ذهاب

خدمات تایپ ، عریضه نویسی، نامه نگاری در سرپل ذهاب

تنظیم دادخواست. شکوائیه.اظهارنامه. قرارداد. قولنامه. اعتراض نامه. درخواست در سرپل ذهاب
لینک کانال تلگرام
https://telegram.me/NamehNegariDarSarpoleZahab

بایگانی
  • ۰
  • ۰

طلاق توافقی  چیست و مراحل آن چیست؟

 طلاق توافقی نوعی از طلاق  است که همان‌طور که از اسم آن آشکار است منوط به توافق زن و شوهر(زوج و زوجه) در تمام موضوعات زندگی مشترک و حضور هر دوی آنها در تمام مراحل رسیدگی است.

 

                 موضوعات مورد توافق زوجین برای طلاق توافقی

مهریه‌ی زن، نفقه‌ی زن، اجرت‌المثل زن، حضانت فرزند مشترک، قرار ملاقات فرزند مشترک و سایر توافقات؛ نکنه‌ی مهم درخواست طلاق توافقی آن است که زن و مرد باید در خصوص کلیه‌ی امور مالی و غیرمالی خود باهم توافق کنند. پس از اینکه زوجین در امور مشترک به توافق رسیدند، وکلای ایشان مراحل قانونی طلاق توافقی را انجام می‫دهند.

مدارک لازم برای درخواست طلاق توافقی: کارت ملی،  شناسنامه،  سند ازدواج (عقدنامه) زوجین

 

مراجعه به دفتر ثبت ازدواج و طلاق

در این مرحله گواهی عدم امکان سازش صادر شده است. لازم به ذکر است که این گواهی سه ماه اعتبار دارد. یعنی طرفین فقط تا سه ماه فرصت دارند که با مدارک لازم به یکی از دفاتر ثبت ازدواج و طلاق مراجعه کنند و اگر این مدت سپری شود اعتبار این گواهی و کلیه‌ی توافقات فی‌مابین زوج و زوجه از بین خواهد رفت. پس از صدور گواهی عدم امکان سازش، در صورتی که زوجه باکره باشد باید در ضمن توافقات، به این امر اقرار کند و قبل از اجرای صیغه‌ی طلاق با مراجعه به پزشکی قانونی گواهی سلامت بکارت بگیرد. ولی اگر باکره نباشد (مدخوله باشد) ضمن اینکه در توافقات بر این امر اقرار کرده، باید آزمایش خون داده و گواهی عدم بارداری بگیرد در این مرحله زوجین با در دست داشتن گواهی عدم بارداری و قطعیت گواهی عدم امکان سازش متفقا می‫توانند به هریک از دفاتر ثبت ازدواج و طلاق مراجعه و نسبت به اجرای رأی طلاق اقدام کنند و صیغه‌ی طلاق در خصوص آنها جاری خواهد شد.

 

طلاق غیابی

در مواقعی که زوج و زوجه برای مراجعه به دفتر ازدواج و طلاق با هم همکاری نکنند، هرگاه زوج در مهلت مقرر به دفتر رسمی ازدواج و طلاق مراجعه و گواهی عدم امکان سازش را تسلیم کند، در صورتی که زوجه ظرف یک هفته در دفترخانه حاضر نشود سردفتر به زوجین اخطار می‌کند برای اجرای صیغه‌ی طلاق و ثبت آن در دفترخانه حاضر شوند. در صورت حضور نیافتن زوجه، صیغه‌ی طلاق جاری و پس از ثبت به وسیله‌ی دفترخانه مراتب به اطلاع زوجه می‌رسد

توجهطلاق و جدایی امری پسندیده نیست و هیچ دینی مردم را به طلاق و جدایی توصیه نمی نماید ما هم قصدمان صلح و آشتی مابین زوجین است و آنرا توصیه می نمائیم اما اگر سازش امکان پذیر یست فقط به آدرس کانال تلگرامی به آدرس : https://telegram.me/NamehNegariDarSarpoleZahab  پیام دهید تا شما را راهنمایی و امورات شما را در سریعترین زمان و به نحو احسن انجام دهیم.

 

  • Mahmoud Khodamoradi
  • ۰
  • ۰

طلاق توافقی  چیست و مراحل آن چیست؟

 طلاق توافقی نوعی از طلاق  است که همان‌طور که از اسم آن آشکار است منوط به توافق زن و شوهر(زوج و زوجه) در تمام موضوعات زندگی مشترک و حضور هر دوی آنها در تمام مراحل رسیدگی است.

 

                 موضوعات مورد توافق زوجین برای طلاق توافقی

مهریه‌ی زن، نفقه‌ی زن، اجرت‌المثل زن، حضانت فرزند مشترک، قرار ملاقات فرزند مشترک و سایر توافقات؛ نکنه‌ی مهم درخواست طلاق توافقی آن است که زن و مرد باید در خصوص کلیه‌ی امور مالی و غیرمالی خود باهم توافق کنند. پس از اینکه زوجین در امور مشترک به توافق رسیدند، وکلای ایشان مراحل قانونی طلاق توافقی را انجام می‫دهند.

مدارک لازم برای درخواست طلاق توافقی: کارت ملی،  شناسنامه،  سند ازدواج (عقدنامه) زوجین

 

مراجعه به دفتر ثبت ازدواج و طلاق

در این مرحله گواهی عدم امکان سازش صادر شده است. لازم به ذکر است که این گواهی سه ماه اعتبار دارد. یعنی طرفین فقط تا سه ماه فرصت دارند که با مدارک لازم به یکی از دفاتر ثبت ازدواج و طلاق مراجعه کنند و اگر این مدت سپری شود اعتبار این گواهی و کلیه‌ی توافقات فی‌مابین زوج و زوجه از بین خواهد رفت. پس از صدور گواهی عدم امکان سازش، در صورتی که زوجه باکره باشد باید در ضمن توافقات، به این امر اقرار کند و قبل از اجرای صیغه‌ی طلاق با مراجعه به پزشکی قانونی گواهی سلامت بکارت بگیرد. ولی اگر باکره نباشد (مدخوله باشد) ضمن اینکه در توافقات بر این امر اقرار کرده، باید آزمایش خون داده و گواهی عدم بارداری بگیرد در این مرحله زوجین با در دست داشتن گواهی عدم بارداری و قطعیت گواهی عدم امکان سازش متفقا می‫توانند به هریک از دفاتر ثبت ازدواج و طلاق مراجعه و نسبت به اجرای رأی طلاق اقدام کنند و صیغه‌ی طلاق در خصوص آنها جاری خواهد شد.

 

طلاق غیابی

در مواقعی که زوج و زوجه برای مراجعه به دفتر ازدواج و طلاق با هم همکاری نکنند، هرگاه زوج در مهلت مقرر به دفتر رسمی ازدواج و طلاق مراجعه و گواهی عدم امکان سازش را تسلیم کند، در صورتی که زوجه ظرف یک هفته در دفترخانه حاضر نشود سردفتر به زوجین اخطار می‌کند برای اجرای صیغه‌ی طلاق و ثبت آن در دفترخانه حاضر شوند. در صورت حضور نیافتن زوجه، صیغه‌ی طلاق جاری و پس از ثبت به وسیله‌ی دفترخانه مراتب به اطلاع زوجه می‌رسد

توجهطلاق و جدایی امری پسندیده نیست و هیچ دینی مردم را به طلاق و جدایی توصیه نمی نماید ما هم قصدمان صلح و آشتی مابین زوجین است و آنرا توصیه می نمائیم اما اگر سازش امکان پذیر یست فقط به آدرس کانال تلگرامی به آدرس : https://telegram.me/NamehNegariDarSarpoleZahab  پیام دهید تا شما را راهنمایی و امورات شما را در سریعترین زمان و به نحو احسن انجام دهیم.

 

  • Mahmoud Khodamoradi
  • ۰
  • ۰

طلاق توافقی  چیست و مراحل آن چیست؟

 طلاق توافقی نوعی از طلاق  است که همان‌طور که از اسم آن آشکار است منوط به توافق زن و شوهر(زوج و زوجه) در تمام موضوعات زندگی مشترک و حضور هر دوی آنها در تمام مراحل رسیدگی است.

 

                 موضوعات مورد توافق زوجین برای طلاق توافقی

مهریه‌ی زن، نفقه‌ی زن، اجرت‌المثل زن، حضانت فرزند مشترک، قرار ملاقات فرزند مشترک و سایر توافقات؛ نکنه‌ی مهم درخواست طلاق توافقی آن است که زن و مرد باید در خصوص کلیه‌ی امور مالی و غیرمالی خود باهم توافق کنند. پس از اینکه زوجین در امور مشترک به توافق رسیدند، وکلای ایشان مراحل قانونی طلاق توافقی را انجام می‫دهند.

مدارک لازم برای درخواست طلاق توافقی: کارت ملی،  شناسنامه،  سند ازدواج (عقدنامه) زوجین

 

مراجعه به دفتر ثبت ازدواج و طلاق

در این مرحله گواهی عدم امکان سازش صادر شده است. لازم به ذکر است که این گواهی سه ماه اعتبار دارد. یعنی طرفین فقط تا سه ماه فرصت دارند که با مدارک لازم به یکی از دفاتر ثبت ازدواج و طلاق مراجعه کنند و اگر این مدت سپری شود اعتبار این گواهی و کلیه‌ی توافقات فی‌مابین زوج و زوجه از بین خواهد رفت. پس از صدور گواهی عدم امکان سازش، در صورتی که زوجه باکره باشد باید در ضمن توافقات، به این امر اقرار کند و قبل از اجرای صیغه‌ی طلاق با مراجعه به پزشکی قانونی گواهی سلامت بکارت بگیرد. ولی اگر باکره نباشد (مدخوله باشد) ضمن اینکه در توافقات بر این امر اقرار کرده، باید آزمایش خون داده و گواهی عدم بارداری بگیرد در این مرحله زوجین با در دست داشتن گواهی عدم بارداری و قطعیت گواهی عدم امکان سازش متفقا می‫توانند به هریک از دفاتر ثبت ازدواج و طلاق مراجعه و نسبت به اجرای رأی طلاق اقدام کنند و صیغه‌ی طلاق در خصوص آنها جاری خواهد شد.

 

طلاق غیابی

در مواقعی که زوج و زوجه برای مراجعه به دفتر ازدواج و طلاق با هم همکاری نکنند، هرگاه زوج در مهلت مقرر به دفتر رسمی ازدواج و طلاق مراجعه و گواهی عدم امکان سازش را تسلیم کند، در صورتی که زوجه ظرف یک هفته در دفترخانه حاضر نشود سردفتر به زوجین اخطار می‌کند برای اجرای صیغه‌ی طلاق و ثبت آن در دفترخانه حاضر شوند. در صورت حضور نیافتن زوجه، صیغه‌ی طلاق جاری و پس از ثبت به وسیله‌ی دفترخانه مراتب به اطلاع زوجه می‌رسد

توجهطلاق و جدایی امری پسندیده نیست و هیچ دینی مردم را به طلاق و جدایی توصیه نمی نماید ما هم قصدمان صلح و آشتی مابین زوجین است و آنرا توصیه می نمائیم اما اگر سازش امکان پذیر یست فقط به آدرس کانال تلگرامی به آدرس : https://telegram.me/NamehNegariDarSarpoleZahab  پیام دهید تا شما را راهنمایی و امورات شما را در سریعترین زمان و به نحو احسن انجام دهیم.

 

  • Mahmoud Khodamoradi
  • ۰
  • ۰

طلاق توافقی  چیست و مراحل آن چیست؟

 طلاق توافقی نوعی از طلاق  است که همان‌طور که از اسم آن آشکار است منوط به توافق زن و شوهر(زوج و زوجه) در تمام موضوعات زندگی مشترک و حضور هر دوی آنها در تمام مراحل رسیدگی است.

 

                 موضوعات مورد توافق زوجین برای طلاق توافقی

مهریه‌ی زن، نفقه‌ی زن، اجرت‌المثل زن، حضانت فرزند مشترک، قرار ملاقات فرزند مشترک و سایر توافقات؛ نکنه‌ی مهم درخواست طلاق توافقی آن است که زن و مرد باید در خصوص کلیه‌ی امور مالی و غیرمالی خود باهم توافق کنند. پس از اینکه زوجین در امور مشترک به توافق رسیدند، وکلای ایشان مراحل قانونی طلاق توافقی را انجام می‫دهند.

مدارک لازم برای درخواست طلاق توافقی: کارت ملی،  شناسنامه،  سند ازدواج (عقدنامه) زوجین

 

مراجعه به دفتر ثبت ازدواج و طلاق

در این مرحله گواهی عدم امکان سازش صادر شده است. لازم به ذکر است که این گواهی سه ماه اعتبار دارد. یعنی طرفین فقط تا سه ماه فرصت دارند که با مدارک لازم به یکی از دفاتر ثبت ازدواج و طلاق مراجعه کنند و اگر این مدت سپری شود اعتبار این گواهی و کلیه‌ی توافقات فی‌مابین زوج و زوجه از بین خواهد رفت. پس از صدور گواهی عدم امکان سازش، در صورتی که زوجه باکره باشد باید در ضمن توافقات، به این امر اقرار کند و قبل از اجرای صیغه‌ی طلاق با مراجعه به پزشکی قانونی گواهی سلامت بکارت بگیرد. ولی اگر باکره نباشد (مدخوله باشد) ضمن اینکه در توافقات بر این امر اقرار کرده، باید آزمایش خون داده و گواهی عدم بارداری بگیرد در این مرحله زوجین با در دست داشتن گواهی عدم بارداری و قطعیت گواهی عدم امکان سازش متفقا می‫توانند به هریک از دفاتر ثبت ازدواج و طلاق مراجعه و نسبت به اجرای رأی طلاق اقدام کنند و صیغه‌ی طلاق در خصوص آنها جاری خواهد شد.

 

طلاق غیابی

در مواقعی که زوج و زوجه برای مراجعه به دفتر ازدواج و طلاق با هم همکاری نکنند، هرگاه زوج در مهلت مقرر به دفتر رسمی ازدواج و طلاق مراجعه و گواهی عدم امکان سازش را تسلیم کند، در صورتی که زوجه ظرف یک هفته در دفترخانه حاضر نشود سردفتر به زوجین اخطار می‌کند برای اجرای صیغه‌ی طلاق و ثبت آن در دفترخانه حاضر شوند. در صورت حضور نیافتن زوجه، صیغه‌ی طلاق جاری و پس از ثبت به وسیله‌ی دفترخانه مراتب به اطلاع زوجه می‌رسد

توجه: طلاق و جدایی امری پسندیده نیست و هیچ دینی مردم را به طلاق و جدایی توصیه نمی نماید ما هم قصدمان صلح و آشتی مابین زوجین است و آنرا توصیه می نمائیم اما اگر سازش امکان پذیر یست فقط به آدرس کانال تلگرامی به آدرس : https://telegram.me/NamehNegariDarSarpoleZahab  پیام دهید تا شما را راهنمایی و امورات شما را در سریعترین زمان و به نحو احسن انجام دهیم.

 


  • Mahmoud Khodamoradi
  • ۰
  • ۰

فریب در ازدواج( تدلیس) چیست؟

دادخواست فریب در ازدواج باید به دادگاه خانواده هر شهرستان ارائه شود , مهلت طرح شکایت فریب در ازدواج؛ از زمان اطلاع متقاضی، مبنی بر تدلیس در ازدواج، معمولا فوری است. در عرف فوریت کوتاهترین زمان ممکن در طرح شکایت فریب در ازدواج ویا درخواست فسخ نکاح به دلیل تدلیس در ازدواج می‌باشد.

در مورد فسخ نکاح به دو نحو می‌توان طرح دعوا کرد:

الف. ابتدا به محض اطّلاع از موجبات فسخ عقد را خود ذی حق فسخ نماید و به موجب اظهارنامه مراتب اعمال اراده خود را به طرف مقابل اطلاع دهد. سپس با تقدیم دادخواست به دادگاه صدور حکم بر تأیید فسخ را طلب کند. در این حالت از تاریخ اعمال اراده ذینفع عقد فسخ شده محسوب می‌شود و حکم دادگاه تنها کاشف از این است که اعمال حق فسخ در تاریخ مذکور به درستی انجام شده است. توجه به این نکته ضروری است که رویه قضایی دادخواست به خواسته فسخ را پذیرفته و حکم به فسخ صادر می‌کنند.

ب. بدون فسخ عقد با تقدیم دادخواست به دادگاه با برشماری موجب فسخ نکاح، صدور حکم بر فسخ عقد را طلب کند. در این صورت زمانی عقد فسخ می‌شود که رأی دادگاه بر فسخ صادر شود و قطعی گردد تا این زمان عقد معتبر و تأثیر گذار بوده و حقوق و تکالیف زوجین نسبت به هم پابرجا است.

ضمن دادخواست به تأیید فسخ، می‌توان صدور حکم بر اموری، چون استرداد جهیزیه، مطالبه مهریه در صورت وقوع نزدیکی، مطالبه نفقه ایام گذشته، ثبت در سند نکاحیه واسناد سجلی و ... را مطالبه کرد تا گرفتار روند دادرسی طولانی دیگری نشد.

طبق ماده ۶۴۷ کتاب تعزیرات قانون مجازات اسلامی، اگر زوجین قبل از نکاح طرف خود را نسبت به امور واهی فریب دهد و عقد بر مبنای این امور که در ماده به طور تمثیل بیان شده واقع شود، مرتکب به حبس تعزیری از ۶ ماه تا ۲ سال محکوم می‌گردد. فریب می‌تواند توسط خودِ زوج یا زوجه و یا از طرف شخص ثالثی با هماهنگی زوج یا زوجه واقع شود. اگر شخص ثالث بدون اطلاع زوج یا زوجه، طرف مقابل را نسبت به زوج یا زوجه دچار فریب کند، حق فسخ ایجاد نمی‌شود.

https://telegram.me/NamehNegariDarSarpoleZahab

 

  • Mahmoud Khodamoradi
  • ۰
  • ۰

فریب در ازدواج( تدلیس) چیست؟

دادخواست فریب در ازدواج باید به دادگاه خانواده هر شهرستان ارائه شود , مهلت طرح شکایت فریب در ازدواج؛ از زمان اطلاع متقاضی، مبنی بر تدلیس در ازدواج، معمولا فوری است. در عرف فوریت کوتاهترین زمان ممکن در طرح شکایت فریب در ازدواج ویا درخواست فسخ نکاح به دلیل تدلیس در ازدواج می‌باشد.

در مورد فسخ نکاح به دو نحو می‌توان طرح دعوا کرد:

الف. ابتدا به محض اطّلاع از موجبات فسخ عقد را خود ذی حق فسخ نماید و به موجب اظهارنامه مراتب اعمال اراده خود را به طرف مقابل اطلاع دهد. سپس با تقدیم دادخواست به دادگاه صدور حکم بر تأیید فسخ را طلب کند. در این حالت از تاریخ اعمال اراده ذینفع عقد فسخ شده محسوب می‌شود و حکم دادگاه تنها کاشف از این است که اعمال حق فسخ در تاریخ مذکور به درستی انجام شده است. توجه به این نکته ضروری است که رویه قضایی دادخواست به خواسته فسخ را پذیرفته و حکم به فسخ صادر می‌کنند.

ب. بدون فسخ عقد با تقدیم دادخواست به دادگاه با برشماری موجب فسخ نکاح، صدور حکم بر فسخ عقد را طلب کند. در این صورت زمانی عقد فسخ می‌شود که رأی دادگاه بر فسخ صادر شود و قطعی گردد تا این زمان عقد معتبر و تأثیر گذار بوده و حقوق و تکالیف زوجین نسبت به هم پابرجا است.

ضمن دادخواست به تأیید فسخ، می‌توان صدور حکم بر اموری، چون استرداد جهیزیه، مطالبه مهریه در صورت وقوع نزدیکی، مطالبه نفقه ایام گذشته، ثبت در سند نکاحیه واسناد سجلی و ... را مطالبه کرد تا گرفتار روند دادرسی طولانی دیگری نشد.

طبق ماده ۶۴۷ کتاب تعزیرات قانون مجازات اسلامی، اگر زوجین قبل از نکاح طرف خود را نسبت به امور واهی فریب دهد و عقد بر مبنای این امور که در ماده به طور تمثیل بیان شده واقع شود، مرتکب به حبس تعزیری از ۶ ماه تا ۲ سال محکوم می‌گردد. فریب می‌تواند توسط خودِ زوج یا زوجه و یا از طرف شخص ثالثی با هماهنگی زوج یا زوجه واقع شود. اگر شخص ثالث بدون اطلاع زوج یا زوجه، طرف مقابل را نسبت به زوج یا زوجه دچار فریب کند، حق فسخ ایجاد نمی‌شود.

https://telegram.me/NamehNegariDarSarpoleZahab

 


  • Mahmoud Khodamoradi
  • ۰
  • ۰

حضانت فرزند مشترک چیست؟

                                                                                   حضانت فرزند مشترک

   حضانت فرزند ذکور تا سن 7 سالگی با مادر و سن 7 تا 15 سال قمری با پدر و سپس فرزند ذکور اگر به 15 سال قمری رسید حق انتخاب را دارد و فرزند اناث تا سالگی با مادر تا سن 9 سال قمری با پدر و بعد از 9 سال قمری حق انتخاب با دختر است مگر قانون یا توافق زوجین به نحوی دیگر باشد. در صورتیکه بین زوجین توافقی برای حضانت حاصل نشود که البته قانون حق تقدم را در این راستا به زوجین اعطاء نموده است ، اما فرزندان ذکور و مونث تا 7 سالگی حضانت آنان با مادر و سپس دختر که به سن 9 سال قمری رسید حق انتخاب با او خواهد بود که پدر یا مادر را انتخاب کند بین 7 تا 9 سال حضانت دختر به عهده پدر است و در رابطه با فرزند ذکور بعد از 7 سالگی تا 15 سال قمری فرزند ذکور حضانت وی به عهده پدر است و سپس تا 18سالگی و تا پایان تحصیلات عالیه هزینه ها به عهده پدر است مگر توافق زوجین به نحو دیگری باشد. ماده 1172 قانون مدنی مقرر می‌د‌ارد:" هیچ یک از ابوین حق ندارد در مدتی که حضانت طفل به عهده آنها است از نگهداری او امتناع کند... بنابراین اسقاط تکلیف جایز نیست"


نحوه ملاقات طفل

 

  اما نکته دیگری که جای بررسی دارد این است که در صورتی که حضانت طفل به یکی از والدین سپرده شده باشد، دیگری که بعد از جدایی حق حضانت ندارد چگونه می‌تواند فرزند خود را ملاقات کند؟ در این خصوص ماده 1174 قانون مدنی قابل ملاحظه است که می‌گوید: «هر کدام از والدین که طفل تحت حضانت او نیست، حق ملاقات طفل خود را دارد.

تعیین زمان و مکان ملاقات و سیر جزییات مربوط به آن در صورت اختلاف بین والدین با محکمه است» با توجه به این ماده هر یک از والدین این حق را دارند که در فواصل معین با کودک خود ملاقات کنند و حتی فساد اخلاقی مادر یا پدر هم باعث نمی‌شود از ملاقات وی با فرزندش جلوگیری شود.

 
در صورتی که میان پدر و مادر درباره مدت ملاقات و نحوه آن توافق شده باشد، طبق همان توافق عمل می‌شود. بنابراین اگرچه در مورد انصراف از حضانت امکان توافق وجود ندارد؛ اما در خصوص چگونگی ملاقات می‌توان توافق کرد

اما در صورت توافق نکردن، دادگاه در حکم خود مدت ملاقات و نحوه آن را برای کسی که حق حضانت ندارد‌، معین می‌کند‌. به طور معمول دادگاه‌ها یک یا دو روز از آخر هفته را به این امر اختصاص می‌دهند و گفته می‌شود ملاقات بیش از این با شخصی که حضانت را به عهده ندارد‌، موجب اختلال در حضانت و دوگانگی در تربیت کودک می‌شود.

باید توجه داشت که محروم کردن از ملاقات فرزند امکان ندارد چون سلب کلی حق ملاقات از پدر یا مادری که حضانت به عهده او نیست، برخلاف صراحت ماده قانون مدنی است و دادگاه نمی‌تواند حکم به آن بدهد. با وجود این اگر ملاقات با پدر یا مادری که حضانت به عهده او نیست واقعاً برای مصالح کودک مضر باشد، دادگاه می‌تواند مواعد ملاقات را طولانی‌تر کند و مثلا به جای هفته‌ای یک‌بار‌، ماهی یک بار یا هر شش ماه یک‌بار تعیین کند یا ملاقات با حضور اشخاص ثالث باشد.

در برخی موارد پیش آمده است که ملاقات یکی از والدین بر کودکان اثر زیانبار غیرقابل جبرانی داشته است یا حتی در این ملاقات‌ها بیم خوف جانی فرزند وجود داشته است؛ در این موارد برای جلوگیری از صدمه به فرزند‌، می‌توان با حکم دادگاه مانع از دیدار یکی از والدین که دچار چنین مشکلی هستند، شد.

https://telegram.me/NamehNegariDarSarpoleZahab


  • Mahmoud Khodamoradi
  • ۰
  • ۰

حضانت فرزند مشترک چیست؟

                                                                                   حضانت فرزند مشترک

   حضانت فرزند ذکور تا سن 7 سالگی با مادر و سن 7 تا 15 سال قمری با پدر و سپس فرزند ذکور اگر به 15 سال قمری رسید حق انتخاب را دارد و فرزند اناث تا سالگی با مادر تا سن 9 سال قمری با پدر و بعد از 9 سال قمری حق انتخاب با دختر است مگر قانون یا توافق زوجین به نحوی دیگر باشد. در صورتیکه بین زوجین توافقی برای حضانت حاصل نشود که البته قانون حق تقدم را در این راستا به زوجین اعطاء نموده است ، اما فرزندان ذکور و مونث تا 7 سالگی حضانت آنان با مادر و سپس دختر که به سن 9 سال قمری رسید حق انتخاب با او خواهد بود که پدر یا مادر را انتخاب کند بین 7 تا 9 سال حضانت دختر به عهده پدر است و در رابطه با فرزند ذکور بعد از 7 سالگی تا 15 سال قمری فرزند ذکور حضانت وی به عهده پدر است و سپس تا 18سالگی و تا پایان تحصیلات عالیه هزینه ها به عهده پدر است مگر توافق زوجین به نحو دیگری باشد. ماده 1172 قانون مدنی مقرر می‌د‌ارد:" هیچ یک از ابوین حق ندارد در مدتی که حضانت طفل به عهده آنها است از نگهداری او امتناع کند... بنابراین اسقاط تکلیف جایز نیست"


نحوه ملاقات طفل

 

  اما نکته دیگری که جای بررسی دارد این است که در صورتی که حضانت طفل به یکی از والدین سپرده شده باشد، دیگری که بعد از جدایی حق حضانت ندارد چگونه می‌تواند فرزند خود را ملاقات کند؟ در این خصوص ماده 1174 قانون مدنی قابل ملاحظه است که می‌گوید: «هر کدام از والدین که طفل تحت حضانت او نیست، حق ملاقات طفل خود را دارد.

تعیین زمان و مکان ملاقات و سیر جزییات مربوط به آن در صورت اختلاف بین والدین با محکمه است» با توجه به این ماده هر یک از والدین این حق را دارند که در فواصل معین با کودک خود ملاقات کنند و حتی فساد اخلاقی مادر یا پدر هم باعث نمی‌شود از ملاقات وی با فرزندش جلوگیری شود.

 
در صورتی که میان پدر و مادر درباره مدت ملاقات و نحوه آن توافق شده باشد، طبق همان توافق عمل می‌شود. بنابراین اگرچه در مورد انصراف از حضانت امکان توافق وجود ندارد؛ اما در خصوص چگونگی ملاقات می‌توان توافق کرد

اما در صورت توافق نکردن، دادگاه در حکم خود مدت ملاقات و نحوه آن را برای کسی که حق حضانت ندارد‌، معین می‌کند‌. به طور معمول دادگاه‌ها یک یا دو روز از آخر هفته را به این امر اختصاص می‌دهند و گفته می‌شود ملاقات بیش از این با شخصی که حضانت را به عهده ندارد‌، موجب اختلال در حضانت و دوگانگی در تربیت کودک می‌شود.

باید توجه داشت که محروم کردن از ملاقات فرزند امکان ندارد چون سلب کلی حق ملاقات از پدر یا مادری که حضانت به عهده او نیست، برخلاف صراحت ماده قانون مدنی است و دادگاه نمی‌تواند حکم به آن بدهد. با وجود این اگر ملاقات با پدر یا مادری که حضانت به عهده او نیست واقعاً برای مصالح کودک مضر باشد، دادگاه می‌تواند مواعد ملاقات را طولانی‌تر کند و مثلا به جای هفته‌ای یک‌بار‌، ماهی یک بار یا هر شش ماه یک‌بار تعیین کند یا ملاقات با حضور اشخاص ثالث باشد.

در برخی موارد پیش آمده است که ملاقات یکی از والدین بر کودکان اثر زیانبار غیرقابل جبرانی داشته است یا حتی در این ملاقات‌ها بیم خوف جانی فرزند وجود داشته است؛ در این موارد برای جلوگیری از صدمه به فرزند‌، می‌توان با حکم دادگاه مانع از دیدار یکی از والدین که دچار چنین مشکلی هستند، شد.

https://telegram.me/NamehNegariDarSarpoleZahab


  • Mahmoud Khodamoradi
  • ۰
  • ۰

حضانت فرزند مشترک چیست؟

                                                                                   حضانت فرزند مشترک

   حضانت فرزند ذکور تا سن 7 سالگی با مادر و سن 7 تا 15 سال قمری با پدر و سپس فرزند ذکور اگر به 15 سال قمری رسید حق انتخاب را دارد و فرزند اناث تا سالگی با مادر تا سن 9 سال قمری با پدر و بعد از 9 سال قمری حق انتخاب با دختر است مگر قانون یا توافق زوجین به نحوی دیگر باشد. در صورتیکه بین زوجین توافقی برای حضانت حاصل نشود که البته قانون حق تقدم را در این راستا به زوجین اعطاء نموده است ، اما فرزندان ذکور و مونث تا 7 سالگی حضانت آنان با مادر و سپس دختر که به سن 9 سال قمری رسید حق انتخاب با او خواهد بود که پدر یا مادر را انتخاب کند بین 7 تا 9 سال حضانت دختر به عهده پدر است و در رابطه با فرزند ذکور بعد از 7 سالگی تا 15 سال قمری فرزند ذکور حضانت وی به عهده پدر است و سپس تا 18سالگی و تا پایان تحصیلات عالیه هزینه ها به عهده پدر است مگر توافق زوجین به نحو دیگری باشد. ماده 1172 قانون مدنی مقرر می‌د‌ارد:" هیچ یک از ابوین حق ندارد در مدتی که حضانت طفل به عهده آنها است از نگهداری او امتناع کند... بنابراین اسقاط تکلیف جایز نیست"


نحوه ملاقات طفل

 

  اما نکته دیگری که جای بررسی دارد این است که در صورتی که حضانت طفل به یکی از والدین سپرده شده باشد، دیگری که بعد از جدایی حق حضانت ندارد چگونه می‌تواند فرزند خود را ملاقات کند؟ در این خصوص ماده 1174 قانون مدنی قابل ملاحظه است که می‌گوید: «هر کدام از والدین که طفل تحت حضانت او نیست، حق ملاقات طفل خود را دارد.

تعیین زمان و مکان ملاقات و سیر جزییات مربوط به آن در صورت اختلاف بین والدین با محکمه است» با توجه به این ماده هر یک از والدین این حق را دارند که در فواصل معین با کودک خود ملاقات کنند و حتی فساد اخلاقی مادر یا پدر هم باعث نمی‌شود از ملاقات وی با فرزندش جلوگیری شود.

 
در صورتی که میان پدر و مادر درباره مدت ملاقات و نحوه آن توافق شده باشد، طبق همان توافق عمل می‌شود. بنابراین اگرچه در مورد انصراف از حضانت امکان توافق وجود ندارد؛ اما در خصوص چگونگی ملاقات می‌توان توافق کرد

اما در صورت توافق نکردن، دادگاه در حکم خود مدت ملاقات و نحوه آن را برای کسی که حق حضانت ندارد‌، معین می‌کند‌. به طور معمول دادگاه‌ها یک یا دو روز از آخر هفته را به این امر اختصاص می‌دهند و گفته می‌شود ملاقات بیش از این با شخصی که حضانت را به عهده ندارد‌، موجب اختلال در حضانت و دوگانگی در تربیت کودک می‌شود.

باید توجه داشت که محروم کردن از ملاقات فرزند امکان ندارد چون سلب کلی حق ملاقات از پدر یا مادری که حضانت به عهده او نیست، برخلاف صراحت ماده قانون مدنی است و دادگاه نمی‌تواند حکم به آن بدهد. با وجود این اگر ملاقات با پدر یا مادری که حضانت به عهده او نیست واقعاً برای مصالح کودک مضر باشد، دادگاه می‌تواند مواعد ملاقات را طولانی‌تر کند و مثلا به جای هفته‌ای یک‌بار‌، ماهی یک بار یا هر شش ماه یک‌بار تعیین کند یا ملاقات با حضور اشخاص ثالث باشد.

در برخی موارد پیش آمده است که ملاقات یکی از والدین بر کودکان اثر زیانبار غیرقابل جبرانی داشته است یا حتی در این ملاقات‌ها بیم خوف جانی فرزند وجود داشته است؛ در این موارد برای جلوگیری از صدمه به فرزند‌، می‌توان با حکم دادگاه مانع از دیدار یکی از والدین که دچار چنین مشکلی هستند، شد.

https://telegram.me/NamehNegariDarSarpoleZahab


  • Mahmoud Khodamoradi
  • ۰
  • ۰

حضانت فرزند مشترک چیست؟

                                                                                   حضانت فرزند مشترک

   حضانت فرزند ذکور تا سن 7 سالگی با مادر و سن 7 تا 15 سال قمری با پدر و سپس فرزند ذکور اگر به 15 سال قمری رسید حق انتخاب را دارد و فرزند اناث تا 7 سالگی با مادر تا سن 9 سال قمری با پدر و بعد از 9 سال قمری حق انتخاب با دختر است مگر قانون یا توافق زوجین به نحوی دیگر باشد. در صورتیکه بین زوجین توافقی برای حضانت حاصل نشود که البته قانون حق تقدم را در این راستا به زوجین اعطاء نموده است ، اما فرزندان ذکور و مونث تا 7 سالگی حضانت آنان با مادر و سپس دختر که به سن 9 سال قمری رسید حق انتخاب با او خواهد بود که پدر یا مادر را انتخاب کند بین 7 تا 9 سال حضانت دختر به عهده پدر است و در رابطه با فرزند ذکور بعد از 7 سالگی تا 15 سال قمری فرزند ذکور حضانت وی به عهده پدر است و سپس تا 18سالگی و تا پایان تحصیلات عالیه هزینه ها به عهده پدر است مگر توافق زوجین به نحو دیگری باشد. ماده 1172 قانون مدنی مقرر می‌د‌ارد:" هیچ یک از ابوین حق ندارد در مدتی که حضانت طفل به عهده آنها است از نگهداری او امتناع کند... بنابراین اسقاط تکلیف جایز نیست"


نحوه ملاقات طفل

 

  اما نکته دیگری که جای بررسی دارد این است که در صورتی که حضانت طفل به یکی از والدین سپرده شده باشد، دیگری که بعد از جدایی حق حضانت ندارد چگونه می‌تواند فرزند خود را ملاقات کند؟ در این خصوص ماده 1174 قانون مدنی قابل ملاحظه است که می‌گوید: «هر کدام از والدین که طفل تحت حضانت او نیست، حق ملاقات طفل خود را دارد.

تعیین زمان و مکان ملاقات و سیر جزییات مربوط به آن در صورت اختلاف بین والدین با محکمه است» با توجه به این ماده هر یک از والدین این حق را دارند که در فواصل معین با کودک خود ملاقات کنند و حتی فساد اخلاقی مادر یا پدر هم باعث نمی‌شود از ملاقات وی با فرزندش جلوگیری شود.

 
در صورتی که میان پدر و مادر درباره مدت ملاقات و نحوه آن توافق شده باشد، طبق همان توافق عمل می‌شود. بنابراین اگرچه در مورد انصراف از حضانت امکان توافق وجود ندارد؛ اما در خصوص چگونگی ملاقات می‌توان توافق کرد.

اما در صورت توافق نکردن، دادگاه در حکم خود مدت ملاقات و نحوه آن را برای کسی که حق حضانت ندارد‌، معین می‌کند‌. به طور معمول دادگاه‌ها یک یا دو روز از آخر هفته را به این امر اختصاص می‌دهند و گفته می‌شود ملاقات بیش از این با شخصی که حضانت را به عهده ندارد‌، موجب اختلال در حضانت و دوگانگی در تربیت کودک می‌شود.

باید توجه داشت که محروم کردن از ملاقات فرزند امکان ندارد چون سلب کلی حق ملاقات از پدر یا مادری که حضانت به عهده او نیست، برخلاف صراحت ماده قانون مدنی است و دادگاه نمی‌تواند حکم به آن بدهد. با وجود این اگر ملاقات با پدر یا مادری که حضانت به عهده او نیست واقعاً برای مصالح کودک مضر باشد، دادگاه می‌تواند مواعد ملاقات را طولانی‌تر کند و مثلا به جای هفته‌ای یک‌بار‌، ماهی یک بار یا هر شش ماه یک‌بار تعیین کند یا ملاقات با حضور اشخاص ثالث باشد.

در برخی موارد پیش آمده است که ملاقات یکی از والدین بر کودکان اثر زیانبار غیرقابل جبرانی داشته است یا حتی در این ملاقات‌ها بیم خوف جانی فرزند وجود داشته است؛ در این موارد برای جلوگیری از صدمه به فرزند‌، می‌توان با حکم دادگاه مانع از دیدار یکی از والدین که دچار چنین مشکلی هستند، شد.

 

https://telegram.me/NamehNegariDarSarpoleZahab


  • Mahmoud Khodamoradi